Die heerlijk gaan babyshoppen en het de hele dag nergens anders over hebben.
Die na de bevalling al gelijk een planning maken voor de volgende zwangerschap.
Heerlijk lijkt me dat!
Ik behoor heel duidelijk niet tot die groep!
Het begint al met het feit dat ik mijn über-medicijnen niet mag gebruiken, maar slechts een slap aftreksel daarvan (voor allergieën, hooikoorts, enz (nerd!), waardoor ik dus sowieso vanaf dag 1 al zuchtend en naar adem happend door het leven ga. (Maar dat even terzijde, dat is gewoon iets wat bij mij hoort.)
De rest van de kwaaltjes zijn gewoon ronduit irritant!
Extreme vermoeidheid, waardoor je 's avonds om 20.30 uur al naast je wederhelft ligt te slapen op de bank, zo gezellig!
Misselijk zijn en honger hebben te gelijk, wie verzint dit!
Serieus alles vergeten! Vooral je korte termijngeheugen is de klos. (Dit gaat overigens ook nooit meer helemaal over.)
En! Niet te vergeten! Het dikker worden..
Bij mij gaat dit ook vanaf dag 1 vol enthousiasme!
Jaja, je krijgt er iets moois voor terug.
Jaja, het heeft een goed doel!
Jaja, het is maar 9 maanden!
Ja! Maar ik sta weer eens een half uur kleren te passen voordat ik de deur uitkan. Wat zich resulteert in oftewel tranen, oftewel gesnauw naar vriendlief of toch iets van een gesneuveld voorwerp hier en daar (meestal niet van veel waarde).
Je mag niet in de zon of onder de zonnebank (zwangerschapsmasker) en je kunt beter geen hakken dragen.
Je mag geen alcohol, geen sigaretten, die ik zo op z'n tijd toch echt wel lekker vind, vooral in combinatie met die alcohol. Nu mogen jullie je afvragen waar ik zin in had toen ik hoorde dat een tweeling werd... Laat staan toen het een drieling bleek te zijn!
Je mag geen carpaccio, geen filet americain, geen rauwe dingen in het algemeen, dus ook geen sushi!!
Aangezien ze ook elk jaar weer iets nieuws verzinnen wat je niet mag, zal het lijstje hierboven zeker niet compleet zijn!
Je lijf zit vol hormonen, wat bij mij betekend veel tranen en veel stemmingswisselingen ;-)! Mijn schatje heeft lang geleden geleerd om "mee te deinen". Zijn woorden overigens....
De meeste klachten zijn na het eerste trimester wel weg, daarna word je alleen maar dikker....
Maar, ik moet wel helemaal eerlijk zijn. Op het moment dat je een echo krijgt of iets voelt bewegen in je buik, dan is zwanger zijn toch wel heel speciaal....
En is het wel heel bijzonder dat je dit als vrouw mee mag maken.
Totdat de weeën beginnen...
Je de bevalling moet doorstaan (die oerkrachten bestaan dus gewoon echt!)
En dan nog de nasleep van het zwanger zijn. Negen maanden zwanger, negen maanden ontzwangeren zeggen ze.
Nou, maak er maar een jaar van!
En dan heb je je kindje in je armen. En je vergeet de klachten, de hormonen, de tranen, de weeën en de naweeën.
En begin je plannen te maken voor de volgende...
(Ik niet meer trouwens na deze zwangerschap, dit is echt de laatste keer! Iets met een knoopje...)
O, als jij wel tot die eerste groep op die roze wolk behoort! Top!! Kun je mij vertellen waar ik hem kan vinden?
Hoe herkenbaar, hier ook geen roze wolk hoor. Geen idee waar ik die kan vinden. Pfffff Nog maar 21 weken! ;)
BeantwoordenVerwijderenIk vind het leuk dat wij dit mogen lezen, succes met jullie zwangerschap en ik ben benieuwd naar de volgende blog.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Cindy van Liempd
Whaha, Sien toch...
BeantwoordenVerwijderenKan niet ontkennen dat er een ontzettende glimlach ontstaat bij het lezen van jouw 'ellende'. (uiteraard vanwege het feit dat ik dit alles zelf ook 3x heb mogen ervaren/ondergaan/doorstaan ;-))
Sterkte, maar geniet vooral, van de toch ook vele mooie momenten..!!
X x