13 weken zwanger

De kritieke grens ligt achter ons. Eerste trimester zit erop!

Afgelopen dinsdag hadden we weer een echo, dit blijft steeds bijzonder.

Op de een of andere manier zit je in de tijd ertussen toch in een soort van roes. 

Je weet wel dat het er drie zijn, maar toch vergeet je het af en toe even.

Je leven gaat namelijk gewoon door in de tussentijd. Je doet nog steeds boodschappen voor drie personen, je dochter gaat nog steeds naar haar lieve gastouder en beste vriendinnetje en ook de peuterspeelzaal gaat door. Het leven is nu nog niet hectisch en blijft zover normaal.

Het is alleen voor mij een beetje saaier geworden, gezien ik nu niet kan werken, niet veel kan en dus veel binnen zit. Ik slaap héél veel, lees veel, kijk veel oude tv-series (Roseanne blijft de bom) en speel veel heerlijke hersenloze spelletjes op de Ipad. Serieus, 'Plant vs Zombies' is voor dit soort situaties uitgevonden!

Zolang ik maar niet teveel beweeg gaat het goed. Van te lang staan (lees 5 minuten), word ik duizelig.

Volgens de gynaecoloog zou ik me met een week of 14 beter moeten gaan voelen en meer energie moeten krijgen. Daar heb ik mijn hoop dus maar op gezet. Want ondanks dat ik het huishouden doen één van de verschrikkelijkste dingen ooit vind, is het nu toch wel echt heel vervelend dat het me gewoon niet lukt...

Maar, even terug naar de echo! Ik heb de nacht ervoor geen oog dicht gedaan en veel gepiekerd. Ik ben ook redelijk zenuwachtig als we richting ziekenhuis rijden. Dit zal ik elke twee weken wel hebben, het blijft gewoon spannend hoe de baby's groeien en zich ontwikkelen. 

Dit keer hebben we de andere gynaecoloog uit Utrecht, die natuurlijk eerst een aantal vragen stelt om vervolgens ook verbaasd te zeggen: "Ben je spontaan zwanger geraakt? Geen behandeling gehad?"

Dit blijkt dus echt wel bijzonder te zijn... We horen het zo vaak!

Zodra de echo echt begint, spelen mijn zenuwen weer op. Maar op het moment dat je die hartjes ziet kloppen en drie hele drukke baby's ziet, gaan de zenuwen naar de achtergrond en ben je weer verbaasd en verwonderd dat het er toch echt drie zijn. 

Dat ze druk bewegen verbaasd me niet, ik voel al een paar weken 'drukte' in mijn buik. Alsof er drie stuiterballen in zitten. Heel apart, als je in een vroeg stadium van je zwangerschap zit. Maar als de gynaecoloog ze opmeet, blijken ze alledrie 6 cm en een beetje te zijn. Dat is totaal toch zo'n 18 cm baby! Bij een zwangerschap van een eenling ben je dan rond de 17/18 weken zwanger. De meeste vrouwen voelen de baby tegen die tijd wel. 

Logisch dus dat ik ze nu ook voel. 

En, als de gynaecoloog de plek van de baby's gaat bepalen, is die drukte in mijn buik helemaal te verklaren! Om even een beeld te geven, twee weken geleden lag de ééneiige tweeling rechtsonder in mijn buik, de eenling lag links ernaast.

Nu ligt de tweeling linksboven en de eenling rechtsonder. Ze houden een soort van wedstrijdje wie er bovenop komt te liggen. Misschien moet we een poule starten wie waar eindigt! 

De tweeling lag ook heel gezellig dicht tegen elkaar aan, heel bijzonder om te zien. En de eenling lag heerlijk met uitgestrekte benen op zijn rug te 'chillen'.

Qua groei en ontwikkeling zitten ze op de goede lijn, de lijn van een éénling. Die houden ze de eerste tijd van een meerlingzwangerschap als basis aan. Met de acceptatie dat ze iets of wat kleiner zullen zijn. Pas na 20 weken gaan we waarschijnlijk grotere verschillen krijgen. Dit omdat de ruimte natuurlijk steeds kleiner wordt. 

Het geslacht gaan ze ook pas bekijken met 20 weken, sommige doen het eerder, maar ze willen zekerheid hebben. En wij ook! Wij willen graag weten wat het zijn!

Zo hoeven we geen 6 namen te bedenken, kunnen we gericht kleertjes kopen en de babykamer inrichten. Dat maakt het leven net iets gemakkelijker. 

Misschien kunnen we hier ook een poule op zetten? Over 7 weken het antwoord! 

En voor nu, helaas drie weken wachten tot de volgende echo. We hebben namelijk vanaf dit weekend lekker vakantie! Laatste keer met zijn drieën!

Mooie afleiding, even niet nadenken over het feit dat het er drie zijn en of het allemaal wel goed gaat.

En gewoon op de dag van de volgende echo afwachten wat er gebeurt.

En misschien in die tussentijd eens gaan concentreren op namen, drie stuks.....