Geen drieling...Maar een vierling... BAZINGA! (Grapje)

06-08-2013

Onze afspraak met de gynaecoloog uit het WKZ in Utrecht.

Zelf ben ik best zenuwachtig. Hoeveel risico zit er aan deze zwangerschap?

Gaat alles goed? Kloppen de hartjes nog?

En, o ja, zijn het er echt geen vier?? Tot nu toe kwam er met elke echo één bij! 

Natuurlijk loopt het uit en mogen we na een uur wachten eindelijk naar binnen..

De gynaecoloog vraagt gelijk: "Een drieling? Hoe zijn jullie zwanger geraakt?"

En wij antwoorden weer braaf: "Per ongeluk gepland" :-).

"Een spontane drieling!! Dat is echt zeldzaam, meestal gaat er een behandeling aan vooraf!"

Ondertussen begint hij met de echo, dus onze aandacht gaat volledig naar het scherm.

Daar zijn ze weer, 3 baby's, 3 kloppende hartjes! 

Hij begint rustig te kijken naar wat hij noemt 'de eenling'. De baby die dus in een eigen vruchtzak zit met een eigen placenta. Deze baby, die lekker onpersoonlijk baby C genoemd wordt, is dus echt apart van de andere twee, die een eeneiige tweeling zijn. 

Als hij naar die twee gaat kijken, begint hij met baby A, die zich goed laat zien. Baby B zit goed verstopt en laat zich niet zo makkelijk vinden. Vandaar dat hij bij de eerste echo ook niet gezien is.

Het is belangrijk om te zien hoe de baby's aan de placenta vastzitten, of ze samen in één vruchtzak zitten en of dat er een tussenschotje te zien is. 

Als ze samen één zak delen en niet van elkaar gescheiden zijn, kunnen ze in de loop van de zwangerschap in elkaar verstrengeld raken. Als dit gebeurt, is de overlevingskans voor beiden niet groot. Gelukkig is dat niet het geval en hebben ze ieder hun eigen "tentje". Ook zitten de navelstrengen ieder aan één buitenste zijnde van de placenta, mooi ver uit elkaar.

Qua groei zitten ze alledrie op 10 weken en een beetje, op schema dus.

So far, so good.

Dan het gesprek, hoe staan we ervoor?

Bovenstaande situatie is tot nu toe vrij gunstig, maar we worden wel gelijk op de hoogte gesteld van alle risico's die we tegen kunnen komen... Zoals:

* Vroeggeboorte: Volgens de gynaecoloog is de draagtijd van een drieling 33 weken. Gemiddeld worden ze echter met 30 weken (of vroeger) al geboren. Dit neemt vanzelfsprekend al heel veel risico's met zich mee. Na de geboorte en in de eerste levensjaren.

*  TTTS: Twin to Twin transfusion syndrome (tweelingtransfusiesyndroom): Dit kan voorkomen bij ééneiige tweelingen die samen een placenta delen. Er kan een verbinding ontstaan tussen de slagaderen van het ene kind en de aderen van het andere kind. Hierdoor zal het ene kind (de transfuseur) te weinig bloed voor zichzelf hebben, met als gevolg bloedarmoede, uitdroging en groeivertraging als gevolg. Het andere kind (de transfusé) krijgt teveel bloed, met als gevolg overvulling van de bloedvaten, oedeem en teveel vruchtwater.Tot 26 weken van de zwangerschap kan TTTS de dood van beide foetussen veroorzaken of leiden tot ernstige handicaps. Daarna overleven de kinderen de zwangerschap meestal en is er een grotere kans dat er geen handicaps zullen zijn. 

De kans op TTTS is 15 %.

Er is een behandeling voor; d.m.v. laseren kan het verbindende bloedvat worden afgesloten. Dit is natuurlijk niet geheel zonder risico voor de zwangerschap. Je kunt hierdoor alsnog één of meerdere kindjes verliezen.

* Groeiachterstand: Dit kan bijvoorbeeld doordat één van de twee foetussen uit een kleiner deel van de placenta voeding krijgt dan de ander. Hier heb je zo'n 5 % kans op.

* Algemene zwangerschapsrisico's: Zoals zwangerschapsvergiftiging, zwangerschapssuiker, hoge bloeddruk. Dit risico heb je bij een zwangerschap van één baby al, bij een drieling dus maal drie.

Dus, veel risico zo'n drieling zwangerschap. Er zijn verschillende keuzes die je kunt maken. 

Er zijn mensen die in een vroeg stadium (eerste trimester) besluiten de zwangerschap te reduceren. Dus één of twee baby's te laten gaan. Dit met het risico dat ook nummer drie komt te overlijden. 

In een later stadium kun je dit ook nog besluiten (wettelijk tot 24 weken). Meestal wordt die keuze dan pas gemaakt als blijkt dat één of meerdere baby's het niet gaan redden. 

Bijvoorbeeld door TTTS of groeiachterstand. Ze kunnen bijvoorbeeld als blijkt dat één van de baby's het niet gaat redden, de navelstreng van deze doorklippen, waardoor alle voeding naar de andere gaat en die dus een grotere kans op overleven krijgt. 

Pfff.... Wat een heftige informatie allemaal... 

Even voor de duidelijkheid: 

Op dit moment hebben we alles nog mee. Drie even grote baby's met goede hartactiviteit. 

In mijn vorige zwangerschap had ik geen zwangerschapsvergiftiging, zwangerschapssuiker of een te hoge bloeddruk. Nu dus geen reden om dat te verwachten.

Ook heb ik mijn vorige zwangerschap bijna volledig voldragen (38,5 week). Ook dat pleit voor ons, mijn baarmoeder kan het blijkbaar aan ;-).

Ze willen ons elke twee weken zien, plus daarnaast nog alle reguliere controles.

D.w.z: de echo's worden gedaan door de gynaecologen uit Utrecht (WKZ). Gelukkig zijn die elke twee weken in het Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg, scheelt iets in de reistijd...

De reguliere controles worden gedaan door de gynaecologen van het E.Z. zelf. (Elke drie weken)

Ondanks dat ik zelf extreem moe en snel duizelig ben, sta ik nu als een wannabee topsporter in de startblokken. We gaan ervoor! Op naar drie gezonde kindjes, alledrie een kans! 

Het hele praktische gebeuren er omheen komt wel goed. Als ze maar goed uit de strijd komen! 

Tussen alle echo's door gaan we vast op zoek naar een auto voor 6, die niet al te degelijk is.. (Ik blijf wel mezelf uiteindelijk ;-)) 

Gaan we ons huis alvast op papier een andere indeling geven, want waar leggen we iedereen neer?!

En op zoek naar de meest handige en toffe drielingwagen (met cupholder voor mijn koffie to go natuurlijk ;-)) De leuke dingen dus, de rest bekijken we gewoon van dag tot dag. 

 (PS; ik ben stiekem wel opgelucht dat ze toch echt geen nummer vier zagen zitten!)